7 weken voorbij en 1 jaartje ouder!

Afgelopen week was een bijzondere, enerzijds omdat ik mij 3 dagen volledig alleen om de patiënten ontfermd heb, anderzijds omdat het woensdag mijn verjaardag was!

Maandag en dinsdag verliepen zoals gewoonlijk. Maandag in de paktijk, dinsdag bij de paardjes. Dinsdag kwam er een pakje met de post, hetgeen ik al verwacht had, omdat ik mijn papa gevraagd had mijn skijas en nog een dikke fleece (of hoe schrijf je dat..?) op te sturen. Wat ik NIET verwacht had, was dat binnenin ook nog een kleine verrassing verstopt zat, pakjes! Het was eigenlijk de bedoeling dat ik die pas woensdag open deed, maar daar stond ik natuurlijk totaal niet bij stil, en heb ze meteen uitgepakt (ik was er zelfs iets te laat op stage door, oeps). Heel leuke pakjes en kaartjes van het thuisfront.

Woensdag was dan dus mijn verjaardag, en toen ik mijn kamer uit kwam op naar stage te vertrekken, stonden er op de kast in de gang nog eens 2 pakjes te wachten, samen met een kaarsje en een stuk taart. Heel lief van Ingrid en Gerhard. Ik heb hier trouwens gemerkt dat hier echt bijna nooit kussen gegeven worden. Zelfs niet bij een verjaardag. Tot nu toe heb ik het alleen nog maar bij familie onder mekaar gezien. In alle andere situaties blijft het bij een hand, of soms zo een halve knuffel. Nu ja des te beter voor mij, aangezien het kussen-bij-verjaardagen-en-niet-goed-weten-wie-er-dan-juist-hoeveel-geeft mij nogal snel ongemakkelijk maakt. :) De dag zelf was helaas niet zo spectaculair. Martina was namelijk ziek met buikgriep, en had mij 's ochtends een sms'je gestuurd dat ik dus vrijaf had, maar dat bericht was helaas niet bij mij aangekomen. Resultaat was dat ik een half uur heen gereden ben, 2 uur in de regen en de kou gestaan heb, en dan weer een half uur naar huis gereden ben. Leuk is anders. Gelukkig was de avond dan wel nog gezellig met lekker eten, taart en kaartspelletjes.

En een cadeautje aan mezelf was ook wel op zijn plaats.

Donderdag, vrijdag en zaterdag was Martina nog steeds ziek, en heb ik een deel van de patiënten dan alleen overgenomen. Spannend, omdat er dus ook niemand in de buurt was om vragen aan te stellen, of om te hulp te komen als het mis zou gaan. Maar uiteindelijk een leuke en leerrijke ervaring.

Een fotootje van Bjärtur ontbrak nog geloof ik?

Zondag was rustdag, en voorbereiding op de laatste week, die gisteren ingegaan is. Daarna back to reality. De tijd vliegt als je je amuseert!