donderdag 26 december 2013

Terug naar de realiteit.

Al een dikke drie weken thuis en het leven neemt weer zijn normale vorm aan. Nog een laatste berichtje met de beloofde foto's van het laatste weekend Berlijn. Mijn stage in Duitsland mag er dan wel op zitten, maar het was een top-ervaring en ze hebben daar zeker nog net het laatste van mij gezien/gehoord.

Hackesche Höfe
Hackesche Höfe
Gids spelen
Wandeling in de omgeving van de manege, en Martina was zo vriendelijk ons een paardje uit te lenen.



East Side Gallery
East Side Gallery
East Side vs. West Side
Brandenburger Tor
Holocaust monument (Denkmal für die ermordeten Juden Europas)
Ampelmann!
Mijn fantastische gastouders.

Stukje muur + sneeuwstorm

Kaiser Wilhelm Gedächtniskirche
En inpakken (moeilijker dan uitpakken, zo blijkt).

maandag 9 december 2013

Tschüss, auf Wiedersehen en welkom thuis!

Ingepakt en op weg naar huis. De laatste twee maanden waren super, maar ik zal toch ook blij zijn om weer in mijn eigen bedje te slapen.

Afgelopen weekend nog een heleboel interessante dingen gezien in Berlijn, in het gezelschap van mijn familie. Eens thuis zet ik daar nog wel een verslagje en wat fotootjes van online. Nu nog wat genieten van het uitzicht in de auto op weg naar huis, en afscheid nemen van mijn gastouders en hun land, al denk ik dat het niet al te lang zal duren voor ik weer eens op de stoep sta.



maandag 2 december 2013

Bijna afgelopen

Zo, de laatste week stage zit erop. Op zich geen erg bijzondere week. Maandag heb ik een dagje met collega-therapeut Doro meegedraaid in het ziekenhuis waar zij een paar dagen per week werkt. Ze staat daar in het diagnostisch centrum voor kinderen met een chronische aandoening. Een gelegenheid om ook eens wat assessments te zien afnemen dus. De rest van de week zaten we weer bij de paardjes, op een halve dag in de praktijk na.

Een paar beeldjes uit de omgeving van het ziekenhuis:





Zaterdag heb ik dan afscheid genomen van Martina, de patiënten en natuurlijk de paardjes. Dat viel toch wat zwaarder dan verwacht. Een paar patiëntjes, die in hetzelfde opvangtehuis wonen, hadden samen met hun opvoedster een cadeautje gehaald en een kaartje geschreven. Dat vond ik zo lief, dat ik bij het lezen bijna een traantje moest wegpinken. Van Martina kreeg ik dan ook nog eens een boek over de methode waarop ze zich baseert in de omgang met haar paardjes. Bovendien heeft ze mij mee op restaurant genomen zaterdagmiddag. Allemaal su-per lief. (En ik stond daar mooi met mijn zelfgemaakte kaartje, niet bepaald in evenwicht dus. Gelukkig komen mijn ouders het komende weekend hierheen en had ik met hen al afgesproken dat ze voor Martina een paar Belgische lekkernijen zouden meebrengen.)
Een kaartje, chocolade en een plantje, wat kan een mens zich nog meer wensen. :)
Zondag was het weer uitrusten-van-een-zware-week geblazen. 's Avonds zijn we ( = Gerhard, Ingrid en ik) wel nog naar een voorstelling geweest en het 'Centre Bagatelle', hier niet ver vandaan. Wie trad er op? Een koor genaamd 'The Happy Disharmonists'. Op het eerste zicht niet zo interessant, maar bleek echt een heel leuke voorstelling te zijn. Ze brachten namelijk vooral moderne muziek, veel Engels, af en toe Duits. Ze verwerkten ook redelijk wat humor in hun muziek, soms door bepaalde danspasjes, soms door een eigen tekst op een bekende melodie te zetten, of soms gewoon door wat ze tussendoor vertelden. En natuurlijk zongen ze ook gewoon heel goed. Al bij al een heel fijne en amusante avond. Hun homepage, met video's enzo, vind je hier: http://www.disharmonists.de/

En dan nog een paar fotootjes van de afgelopen week.

Drie van mijn trouwste metgezellen tijdens mijn verblijf hier.
Het huis dat ik de laatste 2 maanden mijn thuis heb mogen noemen.

Kon ik niet in de winkel laten liggen (na gecontroleerd te hebben of de optie Engels ook aanwezig was weliswaar).
Alweer een leuk gebaar van mijn gastouders, de advent is hier nogal populair, zowat alle kinderen hebben hier dan hun eigen adventskalender. En ik dus ook, met chocolade, om nom nom!




Mijn stage is dan wel voorbij, maar terugkeren staat nog niet meteen op het programma. De komende week neem ik hier nog de tijd om stageverslagen af te werken en een beetje tot rust te komen. Van vrijdag tot maandag komen mijn ouders en wat Geschwister (dat is één woord voor zowel broers als zussen, dat missen we echt in het Nederlands) hierheen en trekken we samen Berlijn in.